Bezinning
Pelgrimstochten. Dagenlang lopen. Bikkelen. Genieten. Tot jezelf komen. Op mijn bucketlist staan nog wel een aantal tochten die ik ooit wil lopen. Ik droom over uitgestrekte natuur, bergtoppen, velden en weide, bossen en meertjes. En ik, met mijn rugzak met daarin alles wat ik nodig heb om de komende 100 dagen door te komen.
Voor een pelgrimstocht hoef je eigenlijk niet zo ver te gaan. In Zuid-Limburg loopt het Jacobspad, een deel van de Camino de Santiago. Wanneer het hele pelgrimspad je iets te fanatiek is, kun je ook de camini’s lopen. Een camini is een mini camino, een heel korte pelgrimservaring. Er zijn 11 camini’s, allemaal langs de originele Jacobsroute. Iedere route heeft een ander thema, maar stuk voor stuk zijn ze gericht op bezinning en bewustwording.
Net als wanneer je een echte pelgrimstocht loopt, kun je ook bij de camini’s stempels verzamelen. Het gratis boekje ‘Bezin in Zuid-Limburg’ (te krijgen bij de Visit Zuid-Limburg shops of via de webshop) heeft achterin plek voor alle 11 stempels die je onderweg verzamelt. Verder staan er opdrachten in en wetenswaardigheden over de plaatsen die je bezoekt. De precieze routes en bijzonderheden vind je via de website van Visit Zuid-Limburg.
Inmiddels hebben wij 3 routes gelopen. We begonnen met de route van de zuivering (nummertje 7, we doen ze namelijk niet op volgorde). Deze camini start bij de Sint-Catharinakapel in Oud-Lemiers. Een prachtig kapelletje met bijzondere schilderingen. Helaas was deze gesloten op het moment dat wij gingen wandelen. Check vooraf even de website en neem contact op, mocht je de schilderingen willen bekijken. Vanuit daar liepen we door velden en langs beekjes. Halverwege de route lag de stempelplek, Herberg Oud Holset, waar we onze eerste stempel kregen. We dronken en aten wat en vervolgden onze weg. We bekeken de kerk van Holset, de grote blikvanger van het pittoreske dorpje, die blijkbaar vaak bezocht wordt om te trouwen en liepen vanaf daar eventjes verkeerd. Weer terug op de route kwamen we langs wijngaarden en oude boerderijen om vervolgens weer langs het kapelletje te komen, waar onze route begon.
De route van de overgave was de tweede camini die we liepen. Op een druilerige zondagmiddag gingen we naar Houthem en volgden daar de groene paaltjes. Een bekende route, omdat we deze best vaak lopen als we even iets anders willen. Ons favoriete theedrinkplekje tijdens de lockdown (Burgemeester Quicx), bleek de stempelplek te zijn. Aan het eind van de route hebben we hier een lekker kopje thee gedronken, waar je een zelfgemaakt koekje bij krijgt. Alleen al de koekjes zijn de moeite waard om hier even te pauzeren! Bekijk ook zeker even de beeldentuin bij Chateau St. Gerlach en de St. Gerlachuskerk, die prachtige fresco’s heeft in pastelkleuren.
Gisteren liepen we de route van stilte. De route start bij het klooster in Wittem, een echt pelgrimsoord. Het weer was heerlijk en de route mooi. Al vrij snel gingen we omhoog, de Gulpenerberg op, waar we uitkwamen bij het Mariamonument. Vanaf deze plek heb je een prachtig uitzicht over Gulpen en de omgeving. Vanaf daar weer naar beneden, waar de route ons door Gulpen leidde. Veel gras, water en mooie vergezichten. Af en toe waan je je in Italië. Na een rondje van zo’n 5 kilometer, sloten we de route af in het klooster, waar je de stempel kunt ontvangen. Het klooster heeft kapelletjes, waar we een kaarsje opstaken voor onze familie en een hele fijne boekwinkel waar we een hele tijd tussen alles titels hebben gestruind. De boekwinkel heeft de uitgebreidste collectie christelijke en spirituele boeken in de verre omgeving en een aanbod van boeken over pelgrimeren, wandelen en Limburg. Ik kocht er een boek en wandelde door de kloostertuin. Een hele fijne plek om je camini te eindigen. Als je meer wilt zien, zoals onder andere de prachtige kloosterbibliotheek, kun je een rondleiding boeken. Leuk omdat in combinatie met je wandeling te doen!
Wij zijn zeker van plan om alle 11 stempels te verzamelen. Een beetje op ontdekkingstocht door al bekende plekjes, waar je toch steeds iets nieuws ontdekt.
