Zondagskind

Al van kleins af aan vertelt mijn vader dat ik een zondagskind ben. Zondagskinderen zijn geboren op een zondag en hebben altijd geluk. Mijn vader kan het weten, hij is zelfs een palmzondagskind (die hebben dubbel geluk).

Nu is het mooie dat ik dat ook echt geloof. Ik ben er absoluut van overtuigd dat het feit dat ik op een zondag ben geboren ervoor heeft gezorgd dat ik altijd geluk heb. Ik heb namelijk ook altijd geluk. Echt altijd. En soms natuurlijk niet. Ik kan ook niet ALTIJD geluk hebben. Ik laat soms ook gewoon een glas vallen, of struikel ik over een losliggende stoeptegel.

Bij life changing events heb ik ook niet altijd geluk. Maar soms heb je geluk als je geen geluk hebt. Dan was dat niet voor jou bedoeld, moest er een andere deur open gaan. Dingen gaan zoals ze gaan, maar je hebt wel degelijk invloed op wat je aantrekt.

Ik lees een boek van Louise Hay, dat zij heeft geschreven in 1986 (toen was ik 1!). Het is inmiddels herzien, maar nog altijd actueel. Zij begint het eerste hoofdstuk dat wat we over onszelf denken, de waarheid wordt voor ons. We zijn verantwoordelijk voor alles in ons leven – voor alle goede dingen, maar ook voor alle minder geslaagde dingen. Elke gedachte die we denken, creëert onze toekomst. We creëren onze ervaringen met onze gedachten en onze gevoelens. De gedachten die we denken en de woorden die we uitspreken creëren onze ervaringen.

Als je dan overtuigd bent dat je een zondagskind bent en altijd geluk hebt, creëer je met die gedachten je ervaringen. Ik spreek het ook regelmatig uit. Als er iets goeds gebeurt, roep ik meteen: ‘ik ben ook een zondagskind!’. Mijn vader heeft me iets heel moois meegegeven. Het geloof en de overtuiging dat er goede dingen gebeuren.

Ik ben al een hele tijd bezig met affirmeren. Ik lees erover en pas het toe. Een affirmatie is een gedachte die zich door herhaling in je leven gaat manifesteren. Het betekent letterlijk bevestiging, bekrachtiging. Met de mooiste affirmatie ben ik groot geworden; ik ben een zondagskind. Dat zit zo verankerd in mijzelf. Nu affirmeer ik iedere ochtend, tijdens het rondje door het bos met Indy. Ik zeg dat ik van mezelf hou, dat ik moedig ben en mijn dromen achterna ga. Dat liefde overal om mij heen is, dat ik gezond oud word. Mooie gedachten en mooie woorden, om uit te spreken en te geloven.

Sta een stil bij welke gedachten jij over jezelf hebt en hoe jij over jezelf praat. Wees liefdevol naar jezelf. Hoe het nu ook met je gaat, wat je ook van jezelf vindt: jij bent goed zoals je bent.

Verrassing

Ik hou van verrassingen. Dus als vriendinnetjelief me appt dat ik na mijn werk op een bepaalde plek moet zijn en als hint ´hot & cold’ geeft, word ik heel blij. En nieuwsgierig. Vooral nieuwsgierig.

Zodra ik in mijn auto stap, bel ik om te zeggen dat ik eraan kom. Op de parkeerplaats word ik opgewacht en samen lopen we de Brunssummerheide op. Het is inmiddels 21.30u en er is bijna niemand. Ruth verklapt nog altijd niets. We lopen een stukje en gaan vervolgens de berg op. Bovenop zie ik een kleedje liggen en een tas staan. Het uitzicht is geweldig. De zon kleurt de lucht roze en we kunnen over de hele heide uitkijken.

Als ik op het kleedje zit, tovert Ruth ijs uit de tas. IJs, waar ik al vanaf vrijdag zin in had. En thee, voor daarna (hot & cold dus). Op de heide smaakt dat ijsje 10 keer lekkerder dan wanneer je op de bank zit. We lepelen het bakje uit, vertellen over onze dag en lopen daarna nog een rondje met Indy. Vervolgens weer die berg op om een kopje thee te drinken. Het wordt al wat donkerder en ook een beetje frisser. We kruipen lekker dicht tegen elkaar aan en genieten.

Ik hou van dit soort momenten. Het hoeft niet groot te zijn, maar het was wel speciaal.

Een tijdje terug schreef ik over ‘een week genieten‘ & ‘een week genieten – deel 2‘. Waarin ik probeerde te letten op de kleine genietmomentjes. Nu probeer ik er niet alleen op te letten, maar ze ook heel bewust in te plannen (al gebeurt het leven natuurlijk ook gewoon buiten je planning). Omdat het belangrijk is om fijne momentjes in te plannen. Om niet alleen maar drukdrukdruk te zijn.

Gisteravond vond ik zelfs een groot genietmoment. Vooral omdat het zo lekker onverwachts was. Als je dit nu leest wil ik je vragen om ook eens iemand te verrassen; je moeder, vriendin, man, kind, tante, opa, maakt niet uit. Hoeft niet groot te zijn, maar je tovert gegarandeerd een grote glimlach op iemands gezicht.

Wat ga jij doen?

Pluk de dag (of een bloem)

Het uitzicht bij de pluktuin van Fien Fleur is geweldig. Alle kleuren bloemen en groene velden zover je kunt kijken. Ik ging afgelopen week voor de eerste keer plukken en er staat nu een geweldige bos bloemen op mijn eetkamertafel.

Het idee is heel simpel. Je gaat naar de pluktuin, gewapend met een emmertje en een snoeischaar. Ik had mijn eigen meegenomen, maar je kunt ze ook daar lenen. Vervolgens kijk je welke bloemen je mooi vindt en mag je deze ‘plukken’. Mevrouw Fien weegt ze af, je betaalt en je hebt je eigen geplukte bosje bloemen. Veel leuker dan een bosje van de supermarkt meenemen of van de bloemist.

De pluktuin ligt in Eyserheide, alleen al de weg ernaar toe is de moeite waard. Ik wilde eerst op de fiets gaan, maar het was een beetje regenachtig weer én het is een uur heen en een uur terug fietsen, dus besloot toch maar de auto te pakken. Zodra je achter Heerlen richting de dorpen gaat, zie je mooie velden, heuvels en bos. Als je komt aanrijden bij de pluktuin, zie je de bloemen al staan.

Met mijn emmertje loop ik richting het terras. Ik meld me binnen, maar dat blijkt niet nodig te zijn. Ik mag meteen de tuin in gaan en plukken wat ik wil. Ik zie hele bijzondere bloemen en loop eerst een rondje. Dan besluit ik dat ik voor groen ga. Er zijn stevige stengels met bolletjes erop. Ik besluit deze af te knippen. Daarna zie ik mooie knoppen met witte bloemetjes, groene pluizige stengels en zachte bruine hoedjes. Ik zie bloemen die ik nooit eerder zag.

Als ik langs de paarse bloemenzee loop, valt mijn oog op een stekelige stengel die er niet bij hoort. Hij heeft doorns, wat het een beetje lastig maakt om te plukken. Ik vind ´n plekje dat glad is en probeer ´m hier vast te houden. Als ik later bij Fien mijn bloemen laat wegen, vertelt ze over de bloem, de Kaardebol. Langs de stekels kunnen insecten naar boven lopen, ze komen dan bij het blad en kunnen vanuit daar weer langs de steel verder. Alleen is dat gedeelte glad, waardoor ze naar beneden glijden, zo terug in het kuiltje van het blad. Als in dat kuiltje regenwater staat, gaan de insecten dood. Vogels weten dit en komen in deze kuiltjes de insecten pikken. De bloemen van deze plant werden vroeger gebruikt voor de schapenwol.

Mijn bosje bloemen wordt in papier ingepakt en mag nog even in het water blijven staan, terwijl ik lekker op het terras ga zitten met een kopje thee. Het is een fijn plekje om te plukken en te zitten. Ondanks dat het een beetje een regenachtige, bewolkte dag is, zijn er veel mensen aan het plukken. Ik zag veel mooie bossen bloemen voorbij komen. Grote bossen, kleine bosjes, alle kleuren door elkaar of juist een enkele kleur.

Thuis heb ik mijn eigen geplukte bloemen in de vaas gezet. Ze staan prachtig op de eettafel. Er komt inmiddels een beetje roze bij, van de bloemetjes die beginnen te bloeien. Er is een bloem bij die zich heel bijzonder ontwikkelt. Het is een hangende bloem, met een groen zakje lijkt het. Dat zakje is nu open aan het gaan en er zit een bloem onder. Het proces is nog gaande, dus ik ben benieuwd wat daar uit gaat komen. Leuk om te ontdekken.

Fien Fleur is te volgen op instagram (zeker doen!), waar ze ook haar openingstijden op plaatst. Omdat bloemen nu eenmaal bloeien wanneer ze bloeien, zijn er geen vaste openingstijden. Deze week was de pluktuin de hele week geopend van 10 tot 16 uur. Gedurende de tijd zullen er verschillende bloemen bloeien, ik ga zeker nog een keertje terug om een bosje te plukken.

Dolce far niente

Een Italiaans zinnetje die ik voor het eerst hoorde toen ik ´Eat, pray, love´ keek. Vorige zomer in Italië beleefde ik het zalige nietsdoen.

We hadden een prachtig appartement, middenin Siena. Hoge plafonds, mooie schilderingen, binnenvallend zonlicht en zachte kleuren. Een heerlijke stoel, waarin je jezelf kunt opkrullen, liefst met een goed boek. Op vakantie is het makkelijker om te nietsdoen. Niets doen, zonder je schuldig te voelen, zonder te denken aan die hele to-do-list in je hoofd, zonder dat je iets hoeft.

Thuis probeer ik dat gevoel altijd vast te houden. Niets doen en daar dan ook echt van genieten. Lukt best vaak, maar soms ook niet. Vooral wanneer ik weet dat ik nog dingen moet doen. Maar als we eerlijk zijn: er is altijd iets te doen. Er is altijd nog een onbeantwoorde mail, een onopgeruimd laatje, een stapel was, afwas, een opdracht voor ‘n training, een to-do voor je werk. Zelfs als er niets is, kun je iets gaan verzinnen. De ramen wassen, de koelkast grondig poetsen, je bank verschuiven naar de andere kant van de kamer.

We leven in een maatschappij waarin wordt verwacht dat we altijd productief zijn. Zelfs als we niets doen, moet dat het liefst productief zijn. Leren breien of een boek lezen waar je slimmer van wordt. Niets doen is goed voor je. Je wordt er creatiever van, krijgt nieuwe ideeën en je kunt opladen. Niets doen en je daar schuldig over voelen heeft niet hetzelfde effect, denk ik.

Als uitsteller doe ik wel eens vaker niets en voel me dan schuldig. Of ik ga opeens de koelkast schoonmaken en voel me schuldig dat ik niet iets doe wat ik écht moest doen.

Heel soms loop ik door mijn huisje en weet ik niet wat ik moet doen. Omdat ik dan écht niets meer te doen heb. Dat voelt altijd een beetje gek. Wat eigenlijk gek is. Als je echt niets meer te doen hebt, heb je het goed voor mekaar! Tijd voor een beetje dolce far niente.

Wat doe jij het liefst, als je niets doet?

Mijn lekkerste bakrecept

In mijn familie hebben we ons eigen woord: ‘sjnutseren’. Sjnutseren betekent lekkere dingen eten. Als je sjnutser hebt, heb je zin in iets lekkers. Sjnutser kan van alles zijn. In mijn geval is het vaak zoet, m&m’s, lindt-chocolade, appeltaart met slagroom, ijs of snoep.

De beste sjnutser is die je zelf maakt. Zelfgemaakt smaakt altijd beter. Ik hou van bakken en mijn allerlekkerste bakrecept is meteen die wat het meeste werk is. Ik maak ‘m niet vaak, waardoor het altijd een speciaal momentje is als ik dan een hap kan nemen.

Tartelettes met karamel en chocolade. Hemels! Ik vond dit recept op de site van Rutger Bakt. Als je de foto’s ziet, begrijp je waarom ik deze gewoon moest maken. Een knapperige bodem, smeuïge karamel en een glanzende ganache. Om je vingers bij af te likken.

Vol goede moed begon ik. Het recept bestaat uit drie delen: de tartelette (bodem van deeg), de karamel (smeuïg door het toevoegen van slagroom en glucosestroop) en de ganache (die je glanzend moet krijgen, wat heel moeilijk is). Bij het recept staat dat het ongeveer 2 uur duurt. Ik heb er de hele middag en avond over gedaan. Vooral omdat je heel vaak moet wachten; omdat het deeg moet rusten, omdat de karamel moet afkoelen, omdat de chocolade moet opstijven. In die tijd kun je fijn andere dingen doen, tussendoor je keuken opruimen. Op de een of andere manier is mijn werkblad altijd een beetje ontploft als ik lekker bezig ben.

De tartelettes zijn een fluitje van een cent. Alle ingrediënten in een kom, goed kneden en laten rusten in de koelkast. Vervolgens uitrollen en je tartelettevormpjes bekleden.

De smeuïge karamel vond ik een beetje spannend. Ik had nog niet eerder karamel gemaakt en bij ieder recept wordt je gewaarschuwd om voorzichtig te zijn. De suiker wordt kokend heet en je kunt je makkelijk verbranden als het gaat spatten en bruisen. Met z’n tweetjes durfden we het aan. Ik heb het recept een aantal keer doorgelezen, de stap-voor-stap uitleg gelezen en mijn zweethandjes aan mijn spijkerbroek afgeveegd.

Het recept luistert nauw, op een bepaald moment mag je absoluut niet meer roeren. Je moet goed blijven opletten of je karamel niet te donker wordt. Wanneer je hete room erbij giet, gaat het tekeer! Het sist en bruist. Vervolgens roer je de boter er door heen en heb je een smeuïge karamel. Het duurde eventjes, voor de zekerheid had ik het vuur laag en heb ik ondertussen nog een paar keer het recept gecheckt. Het doorroeren op het einde is een flinke work-out voor je spierballen (en heb ik Ruth laten doen).

De ganache is niet zo moeilijk om te maken, maar wel moeilijk om glanzend te krijgen. Daar moet ik nog even op oefenen. Mijn gebakjes waren een beetje dof, maar niet minder lekker.

Ga jij het recept uitproberen of sjnutser je liever iets anders?

Overstappen

Ik doe het ieder jaar wel een paar keer. Ik ben makkelijk te verleiden met kortingen, cashback acties en goedkopere tarieven. Als het om zoiets simpels als energie of internet gaat, wil ik graag zo weinig mogelijk betalen. Door mijn gewissel de afgelopen jaren, heb ik ontdekt dat het echt niet zoveel uitmaakt bij wie je iets afneemt.

Het begon ooit allemaal met het lezen van blogs. Over besparen, bezuinigen en budgetteren, met als doel om vrijer te leven. Meer geld overhouden voor dingen waar je van houdt en minder zorgen over je geld. Ik had als doel zoveel mogelijk te reizen. Ieder teveel betaalde euro aan iets wat ik niet zo belangrijk vind, is ‘n euro minder voor mijn droomreis.

Afgelopen maandag heb ik zo’n 160 euro bespaard door over te stappen van energieleverancier. Dat is 160 euro meer voor het reispotje of een ander spaardoel. In een half uur had ik met mijn huidige energieleverancier gebeld, verschillende maatschappijen met elkaar vergeleken en ben ik overgestapt. Dat is snel geld verdienen.

Mijn huidige contract loopt af op 17 april. Op 1 maart had ik een melding in mijn agenda gezet, zodat ik niet zou vergeten om op tijd over te stappen. Ik zet de datum altijd ruim van te voren, omdat ik weet dat ik een geweldige uitsteller ben. Op die manier heb ik toch nog voldoende tijd. Via de app had ik al een nieuwe aanbieding gekregen. Ik kon kiezen voor vaste lage tarieven (spoiler: dat zeggen ze allemaal) door 1 jaar, 3 of 4 jaar bij ze te blijven. Op de app zie ik ook meteen mijn verbruik, wat het handig maakt om de energietarieven te gaan vergelijken bij andere leveranciers.

Via google vind je iets meer dan 17 miljoen hits als je de zoekterm ‘energie vergelijken’ intypt. Zelf kies ik meestal voor Pricewise als onafhankelijke vergelijker. Er zijn verschillende, dus kijk vooral even wat je zelf fijn vindt als je aan de slag gaat. Een vergelijkingssite werkt heel simpel. Je geeft wat gegevens in en zij tonen je verschillende opties. Je kunt ook wensen aangeven, waardoor de selectie gewijzigd wordt en je precies krijgt te zien wat je wilt zien. Als je overstapt voor stroom en gas, moet je wel weten wat je verbruik is en nadenken of er komend jaar iets gaat veranderen in dat gebruik. Zo ben ik vorig jaar niet voor de allergoedkoopste optie gegaan, omdat het tarief voor gas erg duur was. Ik had ingeschat dat ik komend jaar meer zou verbruiken, dus heb ik gekozen voor ‘n lager tarief voor gas, maar iets duurdere vaste leveringskosten. Uiteindelijk bespaarde ik alsnog geld door de cashback actie.

Als ik weet wat de verschillende maatschappijen mij kunnen bieden, ga ik iets specifieker kijken naar hoe dit bedrag is opgebouwd. Ik kijk naar het tarief voor stroom en gas. Stroom vind ik niet zo heel spannend, want wij gebruiken heel weinig. We zitten zelfs onder het gemiddelde van een 1-persoonshuishouden. Gas gebruiken we wel wat meer. We wonen in een appartement dat slecht geïsoleerd is. Daarbij staat zo’n beetje de hele week de verwarming aan, omdat ik in wisselende diensten werk. Voor mij is dat tarief dus belangrijk. De vaste leveringskosten verschillen ook altijd wel wat, maar tot nu toe heb ik nog geen verschillen hoger dan 15 euro gezien. Waar je doorgaans het meest op bespaart is de cashbackactie. Aan het einde van het jaar krijg je geld terug op je eindafrekening als je een nieuwe klant bent.

Als ik prijzen heb vergeleken en weet hoeveel ik kan besparen op mijn energie, bel ik met mijn huidige energieleverancier. Ik wil ze graag de kans geven om mij te houden als klant. Ik ben namelijk een makkelijke klant, ik betaal altijd op tijd, heb niet zo veel te klagen, maar wil wel graag korting. Soms krijg ik die, soms ook niet.

Gisteren had ik pech. Ze was onvermurwbaar. Het enige wat ze voor mij kon betekenen was een gratis slimme thermostaat, maar dan moest ik wel een 3-jarig contract afsluiten. Daarmee zou ik heel veel gaan besparen, omdat ik dan zelfs per uur kon bijhouden hoeveel energie ik verbruik. Ik weet niet wie daar op zit te wachten, maar ik zeker niet. Ik ben al bewust met stekkers uittrekken en de verwarming laag zetten als we er niet zijn, ik kan me echt niet druk maken om mijn verbruik dat ik dit ieder uur wil checken. Daarbij moest ik zelf de installatiekosten van 75 euro betalen. Dit vind ik dus echt geen goede deal en al helemaal geen korting (waar ik juist om vroeg). Ik krijg iets gratis, wat ik niet wil hebben en moet voor dit gratis product ook nog bijbetalen. Waardoor ik alleen maar duurder uit ben.

Als ik die 75 euro niet zou willen betalen, dan zou ik voor een 4-jarig contract kunnen kiezen. Dan krijg je niet alleen de slimme thermosstaat, maar ook de installatiekosten gratis! Wat een deal! Maar dan zit ik dus vier jaar vast. Ik heb nog één laatste keer om korting gevraagd, omdat ik geen gratis spullen hoef en anders echt zou overstappen naar een andere leverancier waarbij ik op jaarbasis een lager bedrag zou betalen. Ze liet me gaan. Lachte vriendelijk en wenste me nog een fijne dag.

Soms gaat het ook anders, dan kunnen ze je korting geven. Als je dat niet genoeg vindt, dan kunnen ze soms de keer daarop (ik bel gerust vaker als het nodig is), meer korting geven. Daar hou ik van. Al vind ik er wel iets van… dat hele systeem waarbij mensen die vragen korting krijgen en de stille klanten gewoon de prijs betalen. Maar ik maak er in ieder geval gebruik van.

Op 17 april krijg ik mijn eindafrekening. Ik weet nu al dat ik geld terug krijg. Ik zet altijd mijn maandbedrag iets hoger, om te voorkomen dat ik moet bijbetalen. Ik check maandelijks mijn verbruik en heb gezien dat we er tot nu toe iedere maand onder zitten. Omdat ik hier ook met een welkomstactie ben ‘binnengehaald’, krijg ik nu op mijn eindafrekening geld terug van de cashbackactie. Dat is bij elkaar een leuk extraatje. Een extraatje dat naar de spaarrekening gaat, om weer een beetje dichter bij ons reisdoel te komen.

Stap jij wel eens over?

Foto van Arteum.ro via Unsplash