Ochtendrondje

Iedere ochtend loop ik hetzelfde rondje door het bos. Dat kan ik bijna met mijn ogen dicht, zo vertrouwd is mijn rondje. Maar juist zien wat er iedere ochtend anders is op dat rondje, maakt het zo´n mooi begin van de dag. De zon schijnt altijd anders door de bomen, de lichtstraal raakt iedere keer een ander blad. Regendruppels glijden van het blad af en vormen een plasje op de grond. Er groeien paddenstoelen langs het pad en elfenbankjes langs de omgezaagde boomstam. Een bruin herfstblad is losgelaten en landde zachtjes op het groene blad eronder. Een slak is omhoog gekropen langs de boomstam en zit daar bijna een hele week. Wanneer hij weg is, mis ik hem.