Recept

Gisteren was het mijn beurt om te koken. Eigenlijk is het nooit mijn beurt, want Ruth kookt altijd. We hadden nog een zak spinazie liggen die op moest, dus ik besloot om een lekker pastagerecht te  maken. In het receptenboekje van Ruth staan slechts wat aantekeningen over wat in een gerecht moet. Er staan geen hoeveelheden bij, geen volgorde van hoe je iets moet maken. Alles gaat op gevoel en met proeven. Ik ben meer van het precieze en het afmeten, omdat ik niet altijd durf te vertrouwen op mijn eigen kookkunsten. Na een telefoongesprek waarin Ruth wat onduidelijke aanwijzingen gaf over de hoeveelheden, zat er niets anders op dan te proeven. En te vertrouwen.