Mijn lekkerste bakrecept

In mijn familie hebben we ons eigen woord: ‘sjnutseren’. Sjnutseren betekent lekkere dingen eten. Als je sjnutser hebt, heb je zin in iets lekkers. Sjnutser kan van alles zijn. In mijn geval is het vaak zoet, m&m’s, lindt-chocolade, appeltaart met slagroom, ijs of snoep.

De beste sjnutser is die je zelf maakt. Zelfgemaakt smaakt altijd beter. Ik hou van bakken en mijn allerlekkerste bakrecept is meteen die wat het meeste werk is. Ik maak ‘m niet vaak, waardoor het altijd een speciaal momentje is als ik dan een hap kan nemen.

Tartelettes met karamel en chocolade. Hemels! Ik vond dit recept op de site van Rutger Bakt. Als je de foto’s ziet, begrijp je waarom ik deze gewoon moest maken. Een knapperige bodem, smeuïge karamel en een glanzende ganache. Om je vingers bij af te likken.

Vol goede moed begon ik. Het recept bestaat uit drie delen: de tartelette (bodem van deeg), de karamel (smeuïg door het toevoegen van slagroom en glucosestroop) en de ganache (die je glanzend moet krijgen, wat heel moeilijk is). Bij het recept staat dat het ongeveer 2 uur duurt. Ik heb er de hele middag en avond over gedaan. Vooral omdat je heel vaak moet wachten; omdat het deeg moet rusten, omdat de karamel moet afkoelen, omdat de chocolade moet opstijven. In die tijd kun je fijn andere dingen doen, tussendoor je keuken opruimen. Op de een of andere manier is mijn werkblad altijd een beetje ontploft als ik lekker bezig ben.

De tartelettes zijn een fluitje van een cent. Alle ingrediënten in een kom, goed kneden en laten rusten in de koelkast. Vervolgens uitrollen en je tartelettevormpjes bekleden.

De smeuïge karamel vond ik een beetje spannend. Ik had nog niet eerder karamel gemaakt en bij ieder recept wordt je gewaarschuwd om voorzichtig te zijn. De suiker wordt kokend heet en je kunt je makkelijk verbranden als het gaat spatten en bruisen. Met z’n tweetjes durfden we het aan. Ik heb het recept een aantal keer doorgelezen, de stap-voor-stap uitleg gelezen en mijn zweethandjes aan mijn spijkerbroek afgeveegd.

Het recept luistert nauw, op een bepaald moment mag je absoluut niet meer roeren. Je moet goed blijven opletten of je karamel niet te donker wordt. Wanneer je hete room erbij giet, gaat het tekeer! Het sist en bruist. Vervolgens roer je de boter er door heen en heb je een smeuïge karamel. Het duurde eventjes, voor de zekerheid had ik het vuur laag en heb ik ondertussen nog een paar keer het recept gecheckt. Het doorroeren op het einde is een flinke work-out voor je spierballen (en heb ik Ruth laten doen).

De ganache is niet zo moeilijk om te maken, maar wel moeilijk om glanzend te krijgen. Daar moet ik nog even op oefenen. Mijn gebakjes waren een beetje dof, maar niet minder lekker.

Ga jij het recept uitproberen of sjnutser je liever iets anders?